Daudningekvida

Som eit ރ¥pent sރ¥r
Kven kunne halde ut
Hvis eg fylgjer deg, blir eg som dei?
-Rak i rygg med fana
Til dei hengde

Dei vart som trea, livlause
Snakka ikkje, rރ¸rte seg ikkje
Handa kald, auga tomt
(Mimir, lyttar du?)

Det er langt, men trރ¸ttnas du ?
Tida stރ¥r stilla, alt anna er dރ¸dt
Blod og kvad
Likgudens sol skin i kvar og

Ein sitt ansikt

Urd svarar med ekko, kva vil du gjera?
Kor la du hammaren, Thurisaz kallar ;
Rރ¸ska tak i faginningas rot

Dei vart som trea, livlause
Fރ¸lte ikke, hރ¸yrde ikkje
Handa kald, auga tomt
Ymir, lyttar du?

Dei vart som trea, livlause
Ymir, kvifor er du tyst?