De wereld draait door

de wereld draait door

ik weet niet waarom,

waartoe of waarvoor

het is een cliché

dat ik oh zo graag hoor:

de wereld, de wereld

de wereld draait door

de wereld draait door

de wereld draait door

honderdmiljoen

voor de nieuwe midvoor

mijn vrouw is er

met mijn oma vandoor

de wereld, de wereld

de wereld draait door

de wereld draait door

de wereld draait door

de een die zingt solo

de ander in koor

het lijkt op de preek

van een oude pastoor

de wereld, de wereld

de wereld draait door

de wereld draait door

de wereld draait door

ik hoop al jaren

dat ik niet ontspoor

en dat geldt zeker

voor die trein vol met chloor

de wereld, de wereld

de wereld draait door

de wereld draait door

de wereld draait door

‘Ik ook’, zei de gek,

‘ik draai ook door

Ik ben Van Gogh en

en ik ga op een oor’

de wereld, de wereld

de wereld draait door

De wereld draait door

de wereld draait door

elleke dag naar

fabriek of kantoor

dat doe je voor geld

voor iets meer comfort

de wereld, de wereld

de wereld draait door

om wat tijd te rekken heb ik nu een saxophoonsolo gepland

de wereld draait door

de wereld draait door

de wereld, de wereld

de wereld draait door

en u denkt waarschijnlijk: tsja sorry hoor

hoe lang duurt dit liedje?

hoe lang gaat dit door?

Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Maar in de vijfentwintig jaar dat ik optreed heb ik gemerkt dat er nooit iemand naar het openingsnummer luistert. Er dwarrelen de eerste vijf minuten altijd wat laatkomers binnen, u kijkt naar mijn kleding en denkt: had hij die blouse vorig jaar ook niet aan? Die man heeft toch genoeg geld om eens een keer een andere blouse te kopen? Hij heeft zijn haar geknipt. Ja wel leuk, hoewel dat slordige hem ook wel stond. Onderhand verzit u nog eens lekker en denkt: zit ik eigenlijk wel lekker. Zal ik mijn schoenen uitdoen? Die viespeu