Jujur sedih uripku koyo mengkene

Sugih, waras durung tau tak rasakke

Urip dewe, tresno ra ono sing gapeKudu sabar mung dianggep wong sepele

Mlaku we kadang kesandung

Ora ono sing nulung

Tangise ning ati ra iso tak bendung

Duh abote kahanane uripku

Kudu nandang lara

Dipandang sesiseh mata

Yen takdire kudu dikuat-kuatke

Aku mung wong sepele kudu kuat atine

Kadang pingin ngeluh naliko kentekan eluh

Kodrate manungso kui pancen bedo-bedo

Dedel duwel ati nampa kasunyatan iki

Kudu tak tambani kanggo njalani uripku iki

Jujur sedih uripku koyo mengkene

Sugih, waras durung tau tak rasakke

Urip dewe tresno ra ono sing gape

Kudu sabar mung dianggep wong sepele

Mlaku we kadang kesandung

Ora ono sing nulung

Tangise ning ati ra iso tak bendung

Yen takdire kudu dikuat-kuatke

Aku mung wong sepele, kudu kuat atine

Kadang pingin ngeluh nalika kentekan eluh

Kodrate manungso kui pancen bedo-bedo

Dedel duwel ati nampa kasunyatan iki

Kudu tak tambani kanggo njalani uripku iki

Jujur sedih uripku koyo mengkene

Sugih, waras durung tau tak rasakke

Urip dewe, tresno ra ono sing gape

Kudu sabar mung dianggep wong sepele

Mlaku we kadang kesandung

Ora ono sing nulung

Tangise ning ati ra iso tak bendung

Mlaku we kadang kesandung

Ora ono sing nulung

Tangise ning ati ra iso tak bendung

Aku pancen wong sepele nanging bakal tak buktekke

Dadi uwong ojo seneng nyepelekke