Album Cover Affetmem

Affetmem

Lia Shine

6

Bi′ cevap duymak istedim her kim varsa (kim varsa)

Bitmedi hiç bi' türlü, kendimle savaşıyorum hâlâ (hâlâ)

Dünyam sıradanlaştı, gel, bu bedenimi kurtar (kurtar)Şehrin en orta yerinde kaybolmuş bi′ ruh var (ruh var)

Tüm yüzler seni bana hatırlatır (hatırlatır)

Sarılmışım yanlışların hepsine, yol sanıp (yol sanıp)

Durmaz, bedenim hep yoksunlukla sınanır (sınanır)

Görüşüm çok bulanık hepsini hayal meyal hatırlarım

Geceyi takip ediyor gölgem, bu kalp emanet kimlerin eline?

Vazgeçtim her şeyden, sen olsaydın ne yapardın yerimde?

Kaçmak zor, ailem yok, ihanetin izleri duruyor bedenimde

Yeter, artık bana masal anlatma, gerçeği gördüm gözlerimle

Yaşamıyorum, ölüyüm ruhen, mutlu değilim senleyken

Korkak bi' çocuktum, yapayalnız, kaçtım bütün her şeyden

Kalkmayı denedim defalarca, suratıma vuruldu gerçekler (yeah)

Tanrım söylesene bana, boktan biri miyim gerçekten? (Gerçekten)

Uzak yarın umuttan (umuttan), hiçbirini unutmam (hiçbirini unutmam)

Bi' anı düşüyor aklıma (düşüyor aklıma)

Kurtulamazsın kaçmakla (kaçmakla), orada buluş′ca′z (buluş'ca′z)

Eninde sonunda iki elim yakanda olucak

Söyle, ne istedin ki benden? Anılarımı aldın giderken

Beni de sürükledin peşinden, çok zor ihanetinle yüzleşmem

Artık gelemem üstesinden, biz değiliz sen yalnızsın, Aden

Yarınlarımı aldın elimden, bekleme artık, affetmem

Söyle, ne istedin ki benden? Anılarımı aldın giderken

Beni de sürükledin peşinden, çok zor ihanetinle yüzleşmem

Artık gelemem üstesinden, biz değiliz sen yalnızsın, Aden

Yarınlarımı aldın elimden, bekleme artık, affetmem

Kendimden başka kimseye yapmadım yanlış (yanlış)

"Gitmez", dediğin herkesi uğurlamaya alış (uğurlamaya alış)

Yalnızlığımı dibine kadar hissettim aynaya bakıp (aynaya bakıp)

Hissedebiliyorum artık, biliyorum, ölüm çok yakın

Bağırdım da, duymadın hiç

İzledin hep perdenin ardında

Yorgunsun, kimse değil bunun farkında

Bi' gün geriye dönüp baktığında

Kalsın bırak oralarda

İsmin doğan tüm çocuklarda

Ahım var (ahım var)

Söyle, ne istedin ki benden? Anılarımı aldın giderken

Beni de sürükledin peşinden, çok zor ihanetinle yüzleşmem

Artık gelemem üstesinden, biz değiliz sen yalnızsın, Aden

Yarınlarımı aldın elimden, bekleme artık, affetmem

(Söyle, ne istedin ki benden, benden, benden?)

(Artık gelemem üstesinden, üstesinden, üstesinden)

(Affetmem, affetmem, affetmem, affetmem, affetmem)