Tam da terk etmek üzereydim bu şehri

Ait olmadığım sokaklara dönmek için

Aniden sen geldin ve mahvettin beniBen böyle güzel bir hata hiç görmemiştim

Her şeye hile karışsa bile oyunu seversin

İkimiz de hiç ölmeyecek gibi gülersin

Duramazsan anlarım, ben gencim ama ihtiyarım

Sende bu öyküyü noktalarım

Yâr, bana, düşmanım ol gel

Düşür beni koynuna, boğuver

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol gel

Kelepçeyi vur, zulüm ol gel

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana, düşmanım ol gel

Düşür beni koynuna, boğuver

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol gel

Kelepçeyi vur, zulüm ol gel

İnsan insanı böyle sever mi?

Herkes kendini anlatır, sen hiçbir şey söylemedin

Sesler rüzgâra karıştı, sen topraktın, çiğnemedim

Saçından güneş mi doğdu, gecem niye böyle gün gibi?

Bakma bana öyle, zalim, "Git de bir aynaya bak" der gibi

Gözyaşı dökmeden ağlarım, kendim bile duymam, bağırırım

Feryatlarıma yoldaş olmuş susmalarım

Bulamazsan anlarım, ben görünürken kaybolanım

Çok bilinirken gaip olanım

Yâr, bana, düşmanım ol gel

Düşür beni koynuna, boğuver

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol gel

Kelepçeyi vur, zulüm ol gel

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana, düşmanım ol gel

Düşür beni koynuna, boğuver

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol gel

Kelepçeyi vur, zulüm ol gel

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana, düşmanım ol gel

Düşür beni koynuna, boğuver

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol gel

Kelepçeyi vur, zulüm ol gel

İnsan insanı böyle sever mi?