توی یک دیوار سنگی

دوتا پنجره اسیرن

دوتا خسته، دوتا تنهایکیشون تو، یکیشون من

دیوار از سنگ سیاهه

سنگ سرد و سخت خارا

زده قفل بی صدایی

به لبای خسته ی ما

نمیتونیم که بجنبیم

زیر سنگینی دیوار

همه ی عشق من و تو

قصه هست، قصه ی دیدار

آ ها ها، آها ها، آ ها ها ها

همیشه فاصله بوده

بین دستای من و تو

با همین تلخی گذشته

شب و روزای من و تو

راه دوری بین ما نیست

اما باز اینم زیاده

تنها پیوند من و تو

دست مهربون باده

ما باید اسیر بمونیم

زنده هستیم تا اسیریم

واسه ما رهایی مرگه

تا رها بشیم می میریم

آ ها ها، آها ها، آ ها ها ها

کاشکی این دیوار خراب شه

من و تو با هم بمیریم

توی یک دنیای دیگه

دستای همو بگیریم

شاید اونجا، توی دل ها

درد بیزاری نباشه

میون پنجره هاشون

دیگه دیواری نباشه

کاشکی این دیوار خراب شه

من و تو با هم بمیریم

توی یک دنیای دیگه

دستای همو بگیریم

شاید اونجا، توی دل ها

درد بیزاری نباشه

میون پنجره هاشون

دیگه دیواری نباشه