Hij staat alleen in deze maatschappij

Hij zwerft en hoort eigenlijk nergens bij

Hij bemoeit zich niet met politiek

Want dat geouwehoer maakt hem meestal ziek

Al jaren trekt hij door het land, als troubadour,

als muzikant

Hij is de man die het publiek vermaakt

Hij wordt bejubeld en afgekraakt

Hij werkt als een fanaticus

Doordrenkt van zweet speelt hij alles plat

Leeg van binnen, uitgeblust

Gaat hij weer verder naar een andere stad

Het gevecht voor erkenning en geluk

Heeft lang geduurd en 't is zomaar stuk

Z'n emoties gooit hij in de strijd

Om te bereiken wat hij wil: De eeuwigheid

Hij is een maniak, als hij op de buhne staat

Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat

Hij is getekend door het leven,

De jaren staan gegrift in zijn gezicht

Ze wilden hem maken en breken

Maar door de jaren heen is hij nooit gezwicht

Niet voor de kracht van het grote geld

Zelfs kritiek heeft hem nooit geveld

Hij weet waar hij voor staat

Hij is een man die puur door het leven gaat

Hij is een maniak, als hij op de buhne staat

Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat

Het licht gaat uit, het wordt stil in de zaal

De spanning stijgt, ze willen hem helemaal

Hij is hun idool, hij is populair

Is het symbool, een echte ster

Hij werkt met alles wat hij heeft

Zolang hij speelt, zolang hij leeft

Dan komt hij op met veel kabaal

Het publiek schreeuwt, hij krijgt een warm onthaal

Als nooit tevoren gaat hij tekeer

Hij wordt opgezweept, iedereen wil meer

Hij is een maniak, als hij op de buhne staat

Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat

Hij is een maniak, als hij op de buhne staat

Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat