Birer birer kayıp giderdi her bi′ sevilen

Yenisi gelmez, eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen

Yürekte varsa sevgiden de ötesiSen ağlasan da boş, ışık da yaksan nafile

Odan karanlık, hep loş

Hayatın emri, "Hep koş"

Bayağı bi' bekledim boş

Yaşantım sanki bir savaş ve hoş da bazen

Ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda

Yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum

Saygıda bi′ kusur ettiğinde minnetin de değeri yok

Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur

Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten

Her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bi' mesken

Her anım birini özler

Rüyada yolunu gözlediğim düşünceler

Ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım

Bitince yalnızım

Gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem

Ve bir de arkadaşlarım

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Şimdi boşuna bakma saate, zaman geç oldu

Dün annem elimi tutarken bugün 29 da doldu

Vakit can almaz ancak can yakar

Fakat bi' bekle bak, knock out olursan çok sakat

Mücadeleyle geçen hayatta son round

Kazanmak herkes ister

Ne istediğini bilmektir önemlisi

Var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin?

Sabır selametimse intikam felaketimdir

Ne mektebimde vardı huzurum ne vardı evde

Çıkıp bi′ başıma ağlamaktı belki caddelerde

Hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı

Bu gözlerinse dolduğu, zamanın donduğu bir yerdeyim

Düşünceler dumanlı, dağlar aynı, göz de puslu

Bi′ bakmışım mesafeler uzun ve tozlu

Benimse yol yürür gider bi' seyyah olurum

Ne paranın bi′ değeri vardır aslında

Ne de şerefle onurun

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Ameleydim eskiden, şafak sökerdi her gün işe giderken

Cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar'ım′ın her bi' yeri yokuş

Her gün yeni bi′ suç

İttiler fakat ben olmadım tuş

Kanatlı doğmamış kuş

Vakit hiç geçmemişti

Ben hep aynı yerde saydım

Ekmekle vardı kavgam, daha bi' sertti günler

Ve geçmişeydi saygım

Gelecekti kaygım, kelebekti kalbim

Akar giderdim, olsa bile bi' derdim hep gülerdim

Ve ağladığımı görebilen bir annem bir de ben

İnceden bi′ perde vardı gözlerimde

Göz görür fakat dilim susardı

Ayaklarım, elim, kolum da bağlı

Hayat bu dile kolay velakin her bi′ yerine ağrı

Ve kimi zaman düşündüm

Aslında hiç üşenmedim ben, hep düşündüm

Hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım

Bu öyle lanet olası toz bi' pembe ki

Bi′ baktım her şey ciddi, hemen uyandım

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin hayat bildiği gibi, gelsin

İşimiz bu, yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken

Umudum ölmeden hatırlamak

Gelsin