Bugün günlerden hiç

Benim adım yok

Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek

Savruluyor rüzgarda yaprak gibi

Kalbim

Uzaklarda bir yerde

Kalbim

Kayıp

Sessiz

Yorgun

Ağır

Gözkapaklarım kapanıyor yine

Yine

Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim

Yıkık

Dökük

Bu şehrin duvarları birer birer üstüme

Yıkılıyor yine

Sadece sesler duyuyorum

Yine

Ayak sesleri uzaklardan

Kuş sürüleri terk ederken bu şehri

Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi

Bırakıyor yine

Susuyorum

Yine

Sessizlik keskin

Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde

Köpek gibi bir yalnızlığı üstüme

Sürüklüyor yine

Bekliyorum

Yine

Beklemek keskin

Sözler hep yalan

Yeminleri unut

Bir veda bir sebepsiz tokat gibi

Çarpıyor yine

Burdan gitmem gerek

Yüzüme

Şarkılar yalan

Duyduklarını unut

Bir hikaye rüzgarın ellerinde

Savruluyor yine

Herşeyi unutmam gerek

Yine

Kestim

Akıttım

Damarlarımdaki kanımda akan

O kirli siyah yalanları

Acımıyor bileklerim

Olmadı

Acımıyor hiç

Sildim

Çıkardım

Yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin

O siyah derin yazıları

Acımıyor ellerim, avuçlarım

Olmadı

Acıtmıyor hiçbir şey

Kustum

Tükürdüm

İçimde senden kalan o keskin

O acıtan hatıraları

Acımıyor tenim ve acımıyor

Olmadı

Dokunduğun yerler

Söktün

Defalarca diktim

O küçük ellerinle açtığın

Ve sızlayan bütün yaralarımı

Acımıyor artık kalbim

Olmadı

Kalbim

Bana ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın çocuk

Sadece sessizce durdum

Ve öylece izledim

Bir meleğin ellerindeki

Ellerimin izlerini

Niye yaptın

Niye yaptın

Niye yaptın

Ahh çocuk

Sadece sessizce durdum

Ve öylece izledim

Bir meleğin ellerindeki

Kaderimin sökülüşünü

Bana ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın çocuk

Sadece sessizce durup

Öylece izlemek istedim

Bir meleğin ellerindeki kalbimi

Niye yaptın

Niye yaptın

Niye yaptın

Ahh çocuk

Sadece öylece durup

Sessizce izlemeyi istedim

Sadece bir meleği sevmeyi

Göremiyorum

Duyamıyorum

Artık

Dokunamıyorum çocuk

Hep bir şey eksik gibi

Ve hep bir şey yarım

Ve hep bir şey yok artık sanki

Anlatamıyorum

Anlatamıyorum

Artık

Ağlayamıyorum çocuk

Ne bir ışık var

Ne de bir şarkı artık sokaklarında

Bu kaybetmiş şehrin

İnanmıyorum

İnanmıyorum

Artık

İnanamıyorum çocuk

Ne bir isim var duvarlarında

Ahh

Ne de okunabilen bir cümle

Bilmiyorum

Bilmiyorum

Artık

Sevemiyorum çocuk

Sadece sessizce durdum

Ve öylece izledim

Bir meleğin ellerindeki ölümümü

Ne yağmur

Ne kar

Ne yüzüme vuran rüzgar

Canımı yakan acıtan sonbahar

Daha dinmedi çocuk

Öyle beyaz ve öyle

Seni silmedi çocuk

Öyle maviydi ki

Alev alev yanan

Kirpiklerinde saçılan

Kıvılcımlarınla başlayan

Bu yangın daha sönmedi çocuk

Öyle güzeldi ki ve öyle

Sönemedi çocuk

Öyle masum ama

Bu viran şehirde

Bu viran hikaye

Henüz bitmedi

Bitmedi, bitmedi

Bitmedi çocuk

Öyle yanlış öyle

Bitemedi çocuk

Öyle yanlış ki ve öyle

Bu aciz şarkılar

Bu aciz dualar

Seni geri

Getirmedi, getirmedi

Getirmedi çocuk

Öyle çocuk

Dönmedin çocuk

Kalbim

Bana ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın

Ne yaptın çocuk

Tüm maviler kirli şimdi

Ve tüm beyazlar utanç içinde

Ve sadece uyumak

Bunu niye yaptın

Niye yaptın

Niye yaptın

Niye yaptın çocuk

Uyumak istiyorum