เพลง: แม่สาย

ศิลปิน: เทียรี่ เมฆวัฒนา

ฟากฟ้ายามเย็นเห็นแสงรำไรอาทิตย์จะลับโลกไปพระจันทร์จะโผล่ขึ้นมา

หมู่มวลวิหคเหินลมอยู่กลางเวหา

จะหลับคืนสู่ชายคาชายป่าคือแหล่งพักพิง

แต่น้องนางไยไม่เห็นกลับมา

จากไปตั้งหลายปีกว่าท้องนาบ้านเราเหงาจัง

ลมหนาวพัดโบกโยกเรือนจนคล้ายจะพัง

ผู้เฒ่าตายายลงนั่งเหม่อรอด้วยใจเลื่อนลอย

นกน้อยจากท้องนาราคาถูก

เธอเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ขายไป

กตัญญูบิดามารดาปานใด

แม่สายจากเมืองเชียงฮายต้องไปสู่สังคมทราม

เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินไป

หมื่นพันที่เธอผ่านชายหัวใจเธอจึงเย็นชา

สังคมกระหน่ำซ้ำสองเธอต้องติดยา

ไม่คิดหวนคืนบ้านนาปรารถนาเพียงยาเมา

ผู้เฒ่าล้มป่วย คนช่วยไปบอก

เธอจึงจากเมืองบางกอกหวังไปให้ทันเวลา

เอายาไปฝาก เอาหมาก เอาพลูเสื้อผ้า

แม่สายที่เธอจากมาเหมือนวาจาว่าสายเกินไป

นกน้อยกลับมาแค่ทันพระสวด

ใครเล่าเจ็บปวดรวดร้าวเท่าสาวเมืองเหนือ

สังคมเมืองไทยใครฟังเขาคงไม่เชื่อ

ขายกินหมดแล้วเอื้องเหนือให้กับชายที่อู้บ่จ้าง