รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ

กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม

ถูกแหลมคมทิ่มแทง จนมันแทบจะทนไม่ไหว

ชีวิตทำไมยากเย็นขนาดนั้น

สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน

แต่หัวใจของคนยังยืนยันจะไม่ถอดใจ

ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป

ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง

วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดิน

อย่างไรเราคงต้องเดินไปกับมัน (เดินไปกับมัน)

เก็บทุกความผิดพลั้งเป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ

ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฝ่าฟัน

ขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวั่นไหว

บทชีวิตของเรา เราจะทำให้มีความหมาย

ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป

ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง

กับที่ ๆ ความฝันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมาย

ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย

ความเดียวดายในคืนเหน็บหนาว แหงนมองฟ้ายังนึกถึงวันเก่า

มันคงจริงที่ทางยาวไกลกร่อนหัวใจ

ภาวนากับความมืดมิด ขอให้รักยังคุ้มครองเราอยู่

เติมพลังให้ใจดวงนี้ไม่ยอมแพ้ (ไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมแพ้)

ในค่ำคืนที่ฟ้าท้าทายใจคนอยู่ตรงนี้ และฉันยังคงก้าวไป

ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง

กับที่ ๆ ความฝันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมาย

ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย

(Hoo, hoo-hoo, hoo) จนถึงแสงสุดท้าย

(Hoo, hoo-hoo, hoo)

(Hoo, hoo-hoo, hoo)

ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า (hoo, hoo-hoo, hoo)

ตราบใดที่ปลายท้องฟ้า (hoo, hoo-hoo, hoo)