Πήρα τη μορφή σου και έφυγα ξανά

Με τη θύμιση σου βόλτα στα στενά

Μύρισα τα μαύρα τα σγουρά μαλλιάκαι ένιωσα τον πόνο να με τυραννά

Δε σε χρειάζομαι δε σε χρειάζομαι

θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ

Δε σε χρειάζομαι κι ούτε που νοιάζομαι

σε ποιο σοκάκι θα με βρεί το πρωινό

Τώρα σου μιλάω κι είσαι μακρυά

θέλω να σ′αγγίξω μονο μια φορά

Να ξαναγυρίσεις να σε δω ξανά

να'χω τη φωνή σου να μου τραγουδά

Δε σε χρειάζομαι δε σε χρειάζομαι

θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ

Δε σε χρειάζομαι κι ούτε που νοιάζομαι

σε ποιο σοκάκι

θα με βρεί το πρωινό

Δε σε χρειάζομαι δε σε χρειάζομαι

θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ

Δε σε χρειάζομαι κι ούτε που νοιάζομαι

σε ποιο σοκάκι

θα με βρεί το πρωινό